یادش بخیر خانه های قدیمی

تاریخ در آنها به زیبایی در حرکت بود

همه چیز عمر داشت، حرف داشت، برکت داشت و

تکنولوژی آن ها را له نکرده بود…

حیاط های باز و بدون دیوار... بوی نان در فضای باز خانه یادش بخیر

دیوار اتاق های کوچک و مهمان جمعیتی زیاد بود....

برای شام و نهارسفره ها بسیارگسترده اند، نه برای دو نفره و چهار نفره.... دیگ های  کوچک امروزی مفهومی نداشت....

یادش بخیر صدای پیرها شنیده می شد، حضورشان برکت خانه بود و احترامشان جای داشت....

کوزه ها مملو از ترشی بود و ریس ها پر از هندوانه و خربزه...

همسایه حق به گردن داشت ، دست ها صدا داشت..

باغچه ها وسیع بود نه مثل امروز آرزو باشد …

یادش بخیرچایی همیشه روی سماور دم بود....

در خانه همیشه باز بود ایفونی نبود که با دیدن تصاویر مهمان در باز نشود....

مهمانی ها دلیل و برهان نمی خواست... مهمان ناخوانده آب خورشت را زیاد می کرد...

یادش بخیر
کسی نان خشکه نداشت، نان برکت سفره بود و با بوسی از کنار خیابان جمع میشد....

یادش بخیر گل ها در گلدان ها ی خانه اسیر نبودند....

دست پدر همیشه پر بود، خانه همیشه شسته و صدای خنده همه جا شنیده میشد...

یادش به خیر همه چیز زنده بود.....